เรื่องราวชีวิตที่ผ่านมาของฉันที่บ้านนอก

  เรื่องราวชีวิตที่บ้านนอกของฉัน  ฉันเองมีชื่อว่าน้ำอุ่น ฉันเป็นคนสันชาติลาว หรือ(นะครหลวงเวียงจัน)
ฉันมีพี่น้อง 2คน พี่สาว 1คนเเละน้องชายต่างพ่อ 1คน ฐานะครอบครัวของฉันก็ธรรมดา ไม่รวย แล้วก็ไม่จน เราใช้ชีวิตกันแบบพอเพียง จนวันหนื่งที่พ่อกับแม่ของฉันเลิกกัน แม่เป็นคนทิ้งพ่อ ฉันกับพี่สาวก็ต่างพากันเสียใจและเสียใจมาก จากที่เคยมีครอบครัวที่สมบูรณ์เหมือนคนอื่นเหมือนเพื่อนรุ่นเดียวกัน แต่กลับไม่มีอีกแล้ว ฉันได้แต่คิด น้อยใจและถามกับพี่สาวทุกวันทำมัยพ่อกับแม่เลิกกัน ทำมัยถึงทิ้งพวกเราให้ตากับยายเลี้ยง คำตอบที่พี่สาวของฉันตอบฉันคือ แม่หมดรักพ่อแล้ว แม่ทิ้งพ่อ เพราะแม่มีคนอื่น ฉันได้ฟังที่พี่สาวพูดฉันก็น้ำตาไหล ตอนเเรกฉันก็โกรธแม่มากนะที่เลิกกับพ่อ ที่ทำให้ครอบครัวแตกเเยก แต่ฉันก็เข้าใจ ว่าคนหมดรัก หมดเยื่อใยกันแล้ว อยู่ด้วยกันไปคงจะไม่มีความสุข ฉันก็ได้แต่ปล่อยให้เป็นตามเวรตามกรรม ตอนนั้นฉันก็เพิ่งเรียนอยู่ ป.5 ในใจฉันไม่อยากเรียนแล้ว แต่ก็คิดขื้นมาได้ว่า ถ้าไม่เรียนตอนนี้จะไปทำมาหากินยังไง อายุเราก็ยังน้อย ก็เลยตัดสินใจเรียนต่อไป ฉันไปเรียนฉันมีเพื่อนมากมาย ฉันสนุกจนเริ่มไม่คิดเรื่องพ่อกับแม่ และฉันก็เลิกคิดแต่ลืกๆในใจก็ยังจำว่าพ่อกับแม่ทิ้งปมในใจไว้ให้ฉันและพี่สาว เมื่อฉันเรียนจบ ป.5 แล้วก็ไปเรียนต่อที่โรงเรียนมัธยมศืกษา ฉันรู็สืกว่าฉันโตขื้น ฉันมีความเป็นผู้ใหญ่ ฉันเริ่มไม่คิดเรื่องพ่อกับแม่แล้ว เพราะฉันคิดว่าฉันมีหน้าที่ ที่ต้องทำอีกเยอะ และผ่านมาไม่นานแม่ของฉันก็ฉันก็แต่งงานใหม่กับทหารชายเเดน ภาคใต้ของ จ.ปัตตานี-สงขรา ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรแม่เพราะฉันปล่อยว่างเรืองพ่อกับแม่นานแล้ว จนแม่ฉันตั้งท้องน้องชายต่างพ่อกับฉัน จากที่ฉันเลิกคิดแล้วแต่กลับรู้สืกหวิวๆในใจว่า แม่ไม่ได้เลี้ยงฉันมาหลายปีแล้ว เมื่อแม่มีลูกคนใหม่แม่จะต้องรักน้องมากกว่าฉันและพี่สาวแน่ๆ ฉันก็ได้แต่น้อยใจ แต่แม่ก็ส่งเงินให้ฉันกับพี่สาวได้เรียน ฉันและพี่สาวก็เลยไม่คิดมากเพราะเราก็ยังมีกัน 2พี่น้องและตากับยาย ตอนนั้นฉันเรียนจบ ม.2 แล้วและพี่สาวฉันเรียนอยู่ ม.4 แล้วปีสุดท้ายที่จะได้วุฒิมอต้น เมื่อพี่สาวฉันเรียนจบก็ไม่เรียนต่อ พี่สาวฉันแต่งงานกับช่างทำทองที่บ้าน จากที่เคยขี่มอเตอร์ไซค์ไปเรียนด้วยกันทุกวัน ก็ไม่มีฉันต้องไปคนเดียว จนฉันคิดว่า ใครๆก็ต่างทิ้งฉันไปกันหมด แต่ก็ปลอบใจตัวเองเสมอว่ายังมีตากับยายที่อยู่เลี้ยงดูเรา ฉันรักยายของฉันมาก มากกว่าแม่ของฉันด้วยช้ำเพราะแม่แค่ส่งเงิินให้เรียนแม่ไม่ได้ให้ความรัก ความอบอุ่นกับฉันมานานหลายปีแล้ว ฉันก็มีแต่ยายเสมอมา หลังจากเลิกเรียนฉันก็มา ช่วยยายทำสวนผัก เราปลูกผักกันเองเพื่อไว้กินแล้วก็ไว้ขาย ที่ดินสวนผัก 1ไร่ ฉันกับยายทำให้เป็นสวนผักทั้งหมดด้วยน้ำพักน้ำแรงของยายและฉัน ฉันมีความสุขกับสิ่งที่ฉันทำ จนไม่คิดเรื่องพ่อเเม่แล้วก็พี่สาวอีกเลย ฉันตั้งใจเรียนและทำงานบ้าน ทำสวนช่วยยาย แล้วเมื่อฉันเรียนจบ ม.3 พ่อฉันก็แต่งงานใหม่อีกคน ฉันก็เฉยๆกับเรื่องของพ่อเพราะตลอด 6-7 ที่พ่อเลิกกับแม่ก็ไม่เคยที่จะสนใจ ถามไถ่เรื่องของฉันกับพี่สาวเลย ไม่เคยที่จะส่งเงินให้เรียน ไม่เคยที่จะมาทำหน้าที่ของพ่อ ต่างจากแม่ถึงไม่ได้ดูเเล เเท็คแคร์ให้ความรักแต่เเม่ก็ยังโทรหา โทรถามเกือบทุกวัน ส่งเงินให้ใช้ให้ซื้อกิน ให้ได้เรียน ทั้งที่แม่ก็มีภาระที่จะต้องเลี้ยงน้องอีกคนแต่แม่ก็ยังทำให้ฉันรู็สืกว่าถึงแม่ไม่ได้อยู่ด้วยแต่แม่ก็ไม่เคยทิ้งฉันกับพี่สาวเลย แต่ว่าพ่อ ตอนที่ยังไม่แต่งงานกับเมียใหม่ก็ไม่เคยสนใจใยดีอะไรฉันกับพี่สาวเลย เพราะพ่อคิดว่าเมื่อแม่เลือกคนใหม่แล้ว ก็ควรให้คนใหม่ส่งเสียฉันเรียน ความรู้สืกของฉันที่มีต่อพ่อก็รักพ่ออยู่แต่ไม่มาก ใครจะว่าฉันเป็นลูกอกตัญฌูก็ได้นะเพราะฉันรู้สืกแบบนี้จริงๆ ฉันขื้น ม.4 ปีสุดท้ายของของมอต้นที่จะได้วุฒิ ฉันก็เริ่มท้อ เพราะยายก็เริ่มไม่สบาย เจ็บออดๆ เเอดๆ แล้วอีกอย่างแมก็มีภาระครอบครับใหม่แล้วด้วย ฉันก็เริ่มคิดว่าจะเรียนให้จบปีนี้แล้วจะไม่เรียนจะไปหาทำงานเลี้ยงตัวเองเลี้ยงยายบ้าง ฉันคิดว่าเรียนมาแค่นี้ก็ดีแล้ว เขียนได้ อ่านเป็น ก็น่าจะพอแล้ว จากนั้นผานมาไม่นานฉันก็เรียนจบได้วุฒิ ม.4 ที่จริงวุฒิ ม.4 มันก็สามารถ ไปเรียนต่อครู เรียนเเพท หรือยังมีอีกหลายอาชีบ ฉันก็เลยเรียนจบแค่นี้ก่อน หาเงินเก็บเงินก่อนถ้าวันข้างหน้าอยากกลับไปเรียนต่อก็ได้